पुढचा दारात आजही तो पिंपळ, तसाच उभा असेल कदाचित
खोड वठलं असेल, पण मूळ अजूनही हि घट्ट असावीत
काही पान गळाली , काहींची जाळी झाली
काही वाऱ्यावर उडाली , थोडी थोडकेच पिंपळाला राहिली
पिंपळ आता वाट पाहताय ,
कुणी घरटं नाही बांधलं तरी चालेल त्याला आता वाटतंय
कुणी एखाद पाखरू क्षणभर विसावेल,
फळ नाही फुल नाही पण सावली घेऊन तरी एखाद पाखरू सुखावेल..
मातीत रुजलेल्या पिंपळाला आता ओढ लागली मातीची
वाढण्याची मर्यादा संपली, आता बेडी फक्त नव्या पालवीची
ओंकार
No comments:
Post a Comment