कैफात चांदण्यांचा , ती लक्ख एकाकी
स्वयं प्रकाशी तरीही , शोधिसी उगा किरणांसी
कुणी पाहिले सप्तर्षी , कुणी पाहिला ध्रुव तारा
एकटीच हंसूनि ती, हा खेळ पाही सारा
दिवा स्वप्नात ती नेहमी , कवटाळून ठेवी उराशी टुमदार एक निमबोणी..
वाडा होताच तो चिरेबंदी , लुप्त जाहली त्यात शुभ्र एक चांदणी..
No comments:
Post a Comment