उगाच नाही सरला , प्याला तो जहराचा
सराव कि मज होता, विषहारी डंखाचा
झेलाया वादळे अनेक , मी शीड होऊनि झिजलो
लाहारावे म्हणालो मनाशी तर दिशा हरवून बसलो
कवटाळून धरली उराशी, वादळे त्या एका गलबतासाठी
काठावर पोहचलो जेंव्हा, लगबग होती शीड बदलण्यासाठी
मेरे बचपन ने आज आखिर पलट के सवाल पूछ ही लिया क्या पाया ऐसा तूने जो मुझे ठीक से अलविदा भी न कह पाया चंद सिक्खे थे जेब में , खनक उनकी महस...
Lay bhari
ReplyDelete